خاطرات ۳ رور یکبار قسمت اول

روز ۱ تا ۳

امروز که گذشت ۳ روز میگذره از روزی که یهو همه چی عوض شد بدون توضیح بدون حرف زدن و یا هرچی، تو این ۳ روز من خیلی سعی کردم محبت کنم، مثل قبل باشم اهمیت بدم ولی نشد. حس خیانت داشتم حس جدا شدن داشتم حس تنهایی خیلی داشتم برعکس پنج ماه اخیر. دیگه حرفاشو با من نمیزنه من از هیچیش رسما تو طول روز خبر ندارم از هیچی.ما حتی به صورت عملی تو رابطه نیستیم . با خنده اینو گفت ولی واقعی بود. ینی اینجوریه که ممکنه روزی یه بار زنگ بزنه ولی من نباید زنگ بزنم چون خواهرش هست و براش عجیبه که تو یه رابطه یه سال و خورده ای دو نفر مثلا ده مین حرف بزنن. یکم عجیبه نه؟

من از هر حقی تو رابطه منع شدم . همون یه باریم که زنگ میزنه من نباید بپرسم که چرا چون خانوم حس میکنه بسته شده و ازش پرسوجو میشه.

واقعا سعی میکنم هیچ حرفی نداشته باشم باهاش، مگه میشه این دو نفر به هم فکر نکنن. اصن یهو عوض شده ، اینا لیاقتم نیست بخدا. حس رها شدگی دارم.

واقعا غمگینم واقعا. تقریبا هیچیو متوجه نمیشم. اینکه چرا نمیخواد ازش بدونم اینکه چرا بقیه بعد این همه مدت نباید بدونن، از اینکه به خاطر عشق انقد سادم بدم میاد.

این سه روز مضخرف خالص بوده، تنها خوشیم ریاضیه بخدا لامصب همیشه هست ، دوسش دارم. شش ماه پیش فهمیدم که از همه هرچی برمیاد، الانم فهمیدم آدما فراموش کارن کارایی که واسشون کردیو یادشون میره . یادشون میره از چی بدت میاد و خوشت میاد.اون همه بی احترامی که من این چن رور بعد از کنکور اردیبهشت دیدم واقعا جالبه سرد شدنه جالبه انگار دقیقا مثل اون باری که رفت یهو سر شده بدون اینکه واقعا دیگه به من ربطی داشته باشه.بدم میاد انگار داره باهام بازی میشه هر وقت بخواد هست هروقت بخواد نیست  .میدونی همه چیو یهو بی ارزش میکنه به خاطرش هرکار کردی آخرش میشه من نخواستم و اتفاقا خوشم نیومده و نگفتم

آخه یه بار دو بار بعد الانم کلا زده به همون فازا .حیف بهش قول دادم باهاشم تا ته کنکور ،ینی منظورم اینه قول دادم کمکش کنم وگرنه اصن دیگه چطوری اون ول کرد همه چیو منم میکردم.منو عذابم میده با این مودی بودنش

کاش مثل اون بودم